حرف مفت

اولی: چرا معتاد شدی؟
دومی: با رفیق های ناباب نشست و برخاست کردم.
اولی: چرت نگو، حالا اگه رفیقات دانشمند بودن، تو هم دانشمند می شدی؟

این جوک خیلی معنی داره. یکیش این که ما آدما عادت داریم شکست هامون رو بندازیم گردن این و اون، ولی وقتی پای پیروزی میاد وسط، سینه امون رو میدیم جلو و میگیم خودمون باعثش شدیم. درست مثل زمانی که تو مدرسه، نمره ی کم می گرفتیم و می گفتیم، معلم نمره ی بد داد، حالا اگه نمره ی خوبی می گرفتیم، می گفتیم بیست گرفتم.

علاوه بر این، ما آدما بیشتر دوست داریم کارهای راحت رو انجام بدیم . کارایی که نیاز چندانی به تلاش نداره، مثلا خیلی آسون کارای بد انجام میدیم ولی خیلی کم پیش میاد عمل خوبی انجام بدیم. چون معمولا کارای بد خیلی آسونه و نیازی به تلاش نداره و این خوبی هست که کوشش فراوان رو طلب میکنه. جالب اینجاست که وقتی می بینیم یکی راه درست رو میره و خوبه و تلاش میکنه بجای این که کمکش کنیم یا سعی کنیم ما هم مثل اون شیم، با تمام قوا کوشش می کنیم که طرف رو بزنیم زمین.
ببین از یه جوک به کجاها رسیدم ، خخخخخ. حالا اینا رو بیخیال ، خواستم بهتون بگم که حتما در انتخاب دوستانتون نهایت دقت رو داشته باشین ، و هیچوقت نگین که هیچیتون نمیشه. گاهی خیلی آسون و خیلی نامحسوس و کم کم آدم تحت تأثیر اطرافیانش قرار میگیره و عوض میشه و صد البته که اگر کمال همنشینی با آدم خوبی در ما اثر کنه باعث خرسندی میشه ولی متأسفانه همیشه همنشین های آدم خوب از آب در نمیاد، پس آگاه باشیم.

همیشه عشق باشد، همیشه باشگاه پرواز