منتظر

منتظرش موندم تا بیاد، شاید نیاد ، شاید هم بیاد، نمیدونم. دست من نیست، اما چشامو خیره میکنم تا وقتی اومد ، ببینم. اگه بیاد انگار دنیا رو بهم میدن ، شاد میشم، خیلی، انقدر که کسی باورش نمی شه، یعنی میاد؟ نمیدونم، امکانش کمه، ولی من نا امید نیستم. اگه نیومد چی؟ نباید ناراحت بشم. چون خودش خواسته، شایدم نتونسته، اما اگه میخواست بیاد، تا حالا اومده بود. بیخیال، من ناراحت نمی شم. چون همین که حالش خوب باشه کافیه واسه من. شاید دوسم نداره، شاید که نه، به احتمال خیلی زیاد، دوسم نداره. معلومه دیگه. شاید من زیادی بچه ام. خب بچه ام دیگه. اینو خودش میدونه. شاید واسه همین ازم بدش میاد. اگه اومد یا که نیومد اینو بدونه که دوسش دارم از ته دل. راس راسکی. توقع زیادی داشتم انگار. بیخیال اردک شاد، شاد باش. من اردک شادم، شادی دیگرون رو میخوام همین . شاد باشی.

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

کانال پیام نمای شبکه ی دو

به تو می اندیشم ....

عجب گیری کردیما....