توجه ویژه

ما تو دانشگاه و کلاسمون یه دوستی داشتیم که مشکل حرکتی داشت و متأسفانه ساختمان دانشگاه جوری نبود که بتونه راحت بره به طبقات مختلف، آسانسور هم نداشت. بدتر از اون، این که خیابون و کوچه ها و کلا محیط شهری هم جوری طراحی شده که اینجور افراد، نمیتونن به تنهایی بیرون بیان، واسه همین، همیشه یکی از اعضای خانواده اش باهاش میومد. من می دیدم که چقدر سخته براش، بنظر من، باید در ساخت و سازهامون، خیلی دقت کنیم و همه ی موارد رو مد نظر قرار بدیم. آخه یه چنین کسایی، چطوری میتونن از پل هوایی برن بالا یا از جوب های بدون پل عبور کنن و .... لطفاً به فکرشون باشیم. اتفاقاً این چند سال اخیر، یه پروژه ای واسه نابیناها اجرا شد که من خیلی دوسش داشتم، همین کاشی ها و سنگهای پیاده رو ها که مخصوص نابیناها هست رو میگم. خیلی خوب میشه اگه اینجوری پیش بره.